تنظیمات دستگاه OTDR

تنظیمات دستگاه OTDR، یک دستگاه OTDR از یک منبع لیزری و یک آشکارساز جهت ارائه نمای داخلی لینک فیبر تشکیل شده است. منبع لیزری سیگنالی را به فیبر می فرستد، جایی که آشکارساز نور منعکس شده از رویداد های مختلف لینک را دریافت می نماید. تست OTDR درنهایت ردیابی کاملی بر روی یک نمودار ساخته شده مطابق با سیگنال دریافتی ایجاد می نماید و سپس یک جدول رویداد پس از تجزیه و تحلیل که حاوی اطلاعات جامع در مورد هر جزء شبکه است ایجاد می شود.

سیگنال ارسالی یک پالس کوتاه است که مقدار مشخصی انرژی را حمل می نماید. سپس یک ساعت به طور دقیق زمان سفر پالس را محاسبه می نماید و بر اساس زمان طی شده با دانستن خواص فیبر مورد آزمایش، مسافت محاسبه می شود. همانطور که پالس در طول فیبر حرکت می نماید، بخش کوچکی از انرژی پالس به دلیل بازتاب اتصالات (فیوژن، خمش، اتصال مکانیکی و….) و همچنین افت خود فیبر به آشکارساز باز می گردد. هنگامی که پالس به طور کامل به آشکارساز بازگشت، پالس دیگری ارسال می شود – تا زمانی که زمان محاسبات کامل شود. بنابراین، تلفات تمامی رویداد های موجود در خط در کسری از ثانیه انجام و دربرخی موارد با محاسبه میانگین آنها به شکل تصویر واضحی از اجزای لینک ارائه شود.

فهرست مطالب

1. تنظیمات دستگاه OTDR
   1. عرض پالس
   2. مناطق مرده
   3. محدوده یا فاصله
   4. میانگین زمان

تنظیمات دستگاه OTDR

• عرض پالس
• مناطق مرده
• محدوده یا فاصله
• میانگین زمان

عرض پالس

تنظیم عرض پالس مناسب، مدت زمان انتشار پالس به لینک را تعیین می نماید. معمولاً عرض پالس کوتاه‌تری برای تست کابل‌ های با طول کوتاه‌تر انتخاب می‌ شود، زیرا این کار وضوح را به حداکثر می‌رساند، در حالی که خروجی انرژی را به حداقل می‌رساند. پهنای پالس کوتاه به ویژه برای ارزیابی بخش هایی از کابل که به OTDR نزدیک تر هستند مفید است.

از آنجایی که این عرض پالس کوتاه‌تر، مناطق مرده کوتاه‌تری نیز ایجاد می کند، اپراتور توانایی بیشتری جهت تشخیص رویدادهای نزدیک به فیوژن ها و یا اتصال مکانیکی و خمش و… خواهند داشت. ممکن است هنگام آزمایش یک کابل طولانی‌تر، تنظیمات عرض پالس طولانی‌تر مورد نیاز باشد، زیرا انرژی نوری بیشتری برای تولید پراکندگی مورد نیاز در فواصل طولانی از OTDR مورد نیاز است.

مناطق مرده

هنگامی که آشکارساز OTDR توسط یک اینترفیس به شدت بازتابنده در لینک فیبر اشباع می شود، مرحله بازیابی دستگاه OTDR به فاصله ای از رویداد، معروف به منطقه مرده، که در اصل بخشی از کابل است که هیچ داده ای برای آن در دسترس نیست، شروع می شود. شکاف های هوا، فیوژن های معیوب یا با افت بالا، سطح های صاف فرول های کانکتور های فیبر نوری (کانکتور ها و آداپتور ها و اتصال های مکانیکی و انتهای فیبر) و سایر مواردی که انعکاس فرنل بالا را ایجاد می کنند، علل معمول مناطق مرده هستند.

اطلاعات بیشتر (لینک های مرتبط):

1. پیکربندی پارامترهای OTDR
2. تست OTDR
3. دستگاه OTDR چیست
4. خدمات تست OTDR
5. تفاوت تست OTDR با پاورمتر
6. تست iOLM
7. اندازه گیری افت با OTDR
8. معادلات فرنل و بازتاب نور

محدوده فاصله

تنظیم برد مسافتی در OTDR ، محدوده نمایش مقدار طولی سنجش کابل را که روی صفحه نمایش داده می شود را کنترل می کند. همچنین نرخ انتشار پالس را مشخص می سازد، چراکه هر پالس باید قبل از ارسال پالس بعدی به آشکارساز بازگردد.

تنظیم مناسب این پارامتر ها به مستندات دقیق لینک فیبر نوری نیاز دارد. اگر OTDR دارای تنظیمات محدوده فاصله از پیش تعیین شده است، باید کوتاه ترین تنظیمی را انتخاب نمایید که همچنان از حداکثر طول فیبر بیشتر باشد. به عنوان مثال، اگر دستگاه دارای تنظیمات 10، 100، 200 و 500 کیلومتر است و لینک فیبر واقعی شما 150 کیلومتر است، تنظیم 200 کیلومتر را با انتخاب نمایید.

میانگین زمان

به طور کلی، اندازه‌گیری‌های دقیق‌تر معمولاً با میانگین‌ گیری متعدد از یک آزمون صورت می‌ پذیرد. این اصل در مورد اندازه گیری های OTDR نیز صدق می کند. میانگین‌گیری طولانی‌تر، به معنی تکرار بیشتر همان آزمایش، اندازه‌گیری با نسبت سیگنال به نویز بهبود یافته ایجاد می نماید، البته انجام آن زمان بیشتری می‌برد. برای شرایطی که دقت و نویز از اهمیت کمتری برخوردار است، یک “اندازه گیری بلادرنگ” بدون تابع میانگین می تواند کافی باشد. با این حال، برای شرایطی که داده‌ های مسافت و افت باید تا حد امکان دقیق باشد، زمان‌های میانگین طولانی‌تر ممکن است توجیه شود.

معادلات زمان و سرعت نور

اطلاعات بیشتر (لینک های مرتبط):

1. دستگاه های OTDR
2. کالیبراسیون OTDR
3. پارامترها و تنظیمات
4. فیبر نوری 
5. کابل فیبر نوری

کابل های فیبر نوری

کابل های شبکه مسی

تجهیزات فیبر نوری

مجتبی منتخبی