تعریف محدوده دینامیکی فیبر نوری

تعریف محدوده دینامیکی شبکه فیبر نوری: محدوده دینامیکی یا محدوده پویا به لاتین “Dynamic range” تفاوت بین حداقل و حداکثر سطح توان قابل قبول فیبر نوری می باشد. حداقل سطح توان توسط حساسیت ها در آشکارساز “detector” تنظیم و محدود می شود. حداکثر سطح توان نیز توسط آشکارساز یا تقویت کننده تنظیم می گردد. سطوح توان بالاتر از حداکثر، گیرنده را اشباع می نماید یا سیگنال را مخدوش می سازد. توان نوری دریافتی باید کمتر از این حداکثر حفظ شود.

تعریف محدوده دینامیکی فیبر نوری

چنانچه یک گیرنده دارای حداقل تقاضای توان نوری 30- دسی بل و حداکثر تقاضا 10 دسی بل را داشته باشد، محدوده دینامیکی آن 20 دسی بل می باشد و می تواند ورودی های نوری بین 1 تا 100 میکرووات را دریافت نماید.

شکل A رابطه بین BER، نرخ داده و توان دریافتی را برای یک گیرنده معمولی نشان می دهد. همانطور که انتظار داریم، با بزرگتر شدن توان دریافتی، BER بهبود می یابد. از سوی دیگر، توان مورد نیاز برای یک BER معین با افزایش نرخ داده به طور قابل توجهی افزایش می‌یابد. BER برابر 10^-9 به ورودی نوری حدود -35dBm (310 nW) برای سرعت داده 25 مگابیت بر ثانیه نیاز دارد. حدود -32dBm دسی بل (620 نانووات) برای سرعت 60 مگابیت بر ثانیه. توان دریافتی باید 3 دسی بل یا حدود 50 درصد برای سرعت داده بالاتر باشد.

اطلاعات بیشتر:

1. نویز – SNR و BER در فیبر نوری
2. توان و افت سیگنال نوری

کابل های فیبر نوری

کابل های شبکه مسی

تجهیزات فیبر نوری