کابل فیبر نوری Outdoor چیست؟
کابل فیبر نوری Outdoor چیست؟ کابل‌هایی که در خارج از ساختمان ها (در محیط های بیرونی) مورد استفاده قرار می گیرند، به عنوان کابل های فیبر نوری Outdoor شناخته می شوند. کابل های Outdoor بایستی با توجه به شرایط پیرامونی در محیط مورد استفاده مقاومت داشته باشند و نسبت به بیشتر کابل‌های داخلی (قابل استفاده در محیط های داخلی indoor)، در برابر شرایط سخت محیطی تاب آوری بالایی را ارائه نمایند.
کاربردهای کابل های فیبر نوری Outdoor شامل موارد زیر می باشد:
- هوایی “Overhead or Aerial”: کابل هایی که بصورت هوایی و از طریق دکل های مخابراتی و خطوط فشار قوی نصب می شوند.
- دفن مستقیم “Direct burial” : کابل هایی که به طور مستقیم در یک ترانشه حفر شده در زمین قرار می گیرند و پوشش داده می شوند.
- دفن غیرمستقیم “Indirect burial”: که شبیه به دفن مستقیم است، البته کابل داخل یک مجرا یا مجراها (داکت های زمینی..) است.
- زیردریایی “Submarine”: کابل های دریایی، از جمله کاربردهای فرا اقیانوسی.
کابل فیبر نوری Outdoor چیست؟
بدیهی است که چنین کابل هایی بایستی نیرومند و بادوام باشند، چراکه در معرض سختی های محیطی مختلف قرار می گیرند. بیشتر کابل های Outdoor دارای روکش های محافظتی مضاعف هستند. به عنوان مثال، یک لایه زره فولادی در برابر جوندگانی که ممکن است از طریق ژاکت های پلاستیکی و داخل فیبر جویده شوند، محافظت می نماید. ساختار های دیگر از متریالی مانند ژل پر کننده کابل ها و از بین بردن هوای داخل کابل استفاده می کنند. به عنوان مثال، بافرهای لوز تیوب به گونه ای قرار گرفته اند که از نفوذ آب به داخل کابل جلوگیری می نمایند، جایی که باعث یخ زدن، انبساط و آسیب به کابل می شود.
بیشتر کابل‌های فضای باز Outdoor حاوی تعداد فیبرهای نوری زیادی می باشند. عضو استحکامی معمولاً یک میله فولادی یا فایبرگلاس بزرگ در مرکز است، اگرچه از رشته‌های فولادی کوچک در غلاف بیرونی نیز استفاده می‌شود که امروزه منسوخ شده است. اکثر کابل‌های با تعداد فیبر بالا، فیبرها را بین چندین تیوب بافر تقسیم می نماید. شکل 1 سطح مقطع چندین ساختار معمولی را نشان می دهد.
نوع دیگر کابل های Outdoor ساختار نواری یا ریبون می باشد. در این ساختار 12 تار نوری به صورت موازی به شکل نوار به هم با پلی استر دو طرفه در کنار هم قرار می گیرند. ریبون ها می توانند روی یکدیگر قرار گیرند تا یک آرایه مستطیل شکل را ایجاد نمایند. به عنوان مثال، یک پشته از 12 روبان، آرایه ای از 144 تار فیبر نوری را ایجاد می نماید. این آرایه در یک ساختار لوز تیوب “loose tube” قرار می گیرد که به نوبه خود توسط دو لایه پلی اتیلن پوشانده شده است. هر لایه پلی اتیلن شامل 14 سیم فولادی دوار است که به عنوان اعضای استحکام عمل می کنند. بسته به کاربرد، لایه های اضافی مانند زره فولادی، پلی اتیلن را می پوشاند. اولین ساختار تجاری فیبر نوری توسط کورنینگ ارائه شد و مورد استفاده AT&T در سال 1977 قرار گرفت. شکل 2 کابل ریبون را نشان می دهد.
در کابل های پر ظرفیت فیبر نوری HD، در ابتدا همیشه از تمامی فیبرها استفاده نمی شود. برخی به عنوان ذخیره و یدکی جهت جایگزینی تار های نوری که در آینده خراب می شوند نگهداری می شوند. برخی دیگر جهت توسعه در آینده مورد استفاده قرار می گیرند، همانطور که تقاضا برای ظرفیت اضافی دیکته می شود. وجود تار فیبر نوری اضافی در زمان مورد نیاز باعث صرفه جویی در هزینه های نصب فیبر نوری و کابل های اضافی می شود. پیش بینی بهتر از جبران است.
اطلاعات بیشتر:
کابل های فیبر نوری
کابل های شبکه مسی
تجهیزات فیبر نوری
نظرات کاربران